بزرگ‌سالی و کودکی دو دنیای بسیار متفاوت است. نیازها، سبک زندگی، تفکر، جهان‌بینی و… این دو گروه به قدری متفاوت است که گویی یکی بندرانزلی‌ست و دیگری بندرعباس! از سمتی ممکن است تصور شود از آن‌جایی که بزرگ‌سالان در گذشته کودک بوده‌اند، می‌توانند با یادآوری خاطرات گذشته به عواطف و احساسات فرزندان خود پی ببرند! این امر کمی مضحک است زیرا با مداقه می‌توان دریافت که اولاً کم‌تر والدینی این کار را می‌کند، در ثانی اگر هم بکند بسیار بعید است چیزی به یاد آوردم و ثالثاً بر فرض محال به یاد آورد، احتیاج‌ها و عواطف هر نسل با نسل پیش از خود به قدری تفاوت دارد که اگر این بندرعباس باشد، آن یکی ملبورن است! با این حال نباید نگران شوید. سر و کله زدن با کودکان در طبیعت راه‌هایی دارد که در این مقاله به مهم‌ترینِ آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
پا در کفش‌‌های‌شان کنید!
کمی به کفش کودک‌تان نگاه کنید. در مقایسه با کفش شما بسیار کوچک است. از همین موضوع می‌توان به ضعیف‌تر بودن بدن ایشان نسبت به شما پی برد. از این رو برای بهتر سر و کله زدن با کودکان در طبیعت باید و باید سختی سفر را بر حسب توانایی‌های ایشان بچینید، نه قدرت بدنی خودتان. قطعاً کوهنوردی‌ای دشوار نمی‌تواند مناسب کودکان باشد.
گذر زمان برای شما یک‌سان نیست!
برای سر و کله زدن با کودکان در طبیعت باید توجه کنید که گذر زمان امری نسبی‌ست. به همین دلیل است که حوصله کودکان بسیار بیشتر از شما سر می‌رود. باری بهتر است که مدت طبیعت‌گردی را بر حسب توانایی‌های کودک تنظیم کنید. البته این به معنای ارباب بودن کودک نیست! گاهی فشارهای کم و کنترل شده به رشد دل‌بندتان کمک می‌کند.
خشونت ممنوع
یکی از خط قرمزهای سر و کله زدن با کودکان در طبیعت خشونت است. با خشونت خاطره تلخی در ضمیر کودک‌تان می‌نشانید و به اصطلاح سفر را برای او و خودتان کوفت می‌کنید. به کودکی خود رجوع کنید. چند سفر به علت دعوا یا خشونت زهرمارتان شده است؟ برای کودکان نسل‌های بعد نیز این گونه است. البته این به معنای این نیست که بگذارید هر کاری دل‌شان می‌خواهد بکنند! باید جدی بود چون خطرات بسیاری در مسیر طبیعت‌گردان -به ویژه کودکان- قررار دارد امّا نکته این است که میان جدیت و خشونت تفاوت بسیاری است.
توجه ویژه به تغذیه کودک
از دیگر عوامل مهم برای سر و کله زدن با کودکان در طبیعت توجه به تغذیه ایشان است. کودکان ممکن است عادات غذایی خاص خود را داشته باشند. گاهی نیز ممکن است به عمد از خوردن و آشامیدن سر باز بزنند. از این رو برای شما واجب است که خودن و آشامیدن ایشان را کنترل کنید. البته که نباید از خشونت و اجبار استفاده کرد. حتماً دقت کنید که کودک‌تان هر از چندگاهی مقداری آب می‌نوشد.
داستان بسرایید
یکی از بهترین راه‌ها برای سر و کله زدن با کودکان در طبیعت سرایش داستان است. حتماً می‌دانید که بیان روایت -مخصوصاً اگر فانتزی یا علمی‌تخیلی باشد- کودکان را میخ‌کوب می‌کند. ایشان شیفته روایت‌اند. پیشنهاد می‌شود که در پیش از سفر درباره مقصد، برای‌شان داستان بگویید. این که در آن منطقه چه اتفاقات ماورایی‌ای رخ داده و بسته به سلیقه کودک‌تان چه شخصیت‌هایی حضور داشته‌اند. صدالبته که نباید داستان‌تان ترسناک باشد! فارغ از این موضوع می‌توان از تکنیک داستان‌سرایی برای شرایط دیگر نیز استفاده کرد. اگر توانایی ایده‌پردازی ندارید و به اصطلاح طبع‌تان خشک است نگران نشوید، کافی‌ست تا دور از چشم دل‌بندتان چند داستان را از بر کرده و تنها محیط داستان را تغییر دهید. بچه‌ها عاشق داستان‌اند!
جمع‌بندی
سر و کله زدن با کودکان در طبیعت می‌تواند بسیار دشوار باشد به گونه‌ای که بسیاری قید آن را می‌زنند و یا خود را ممنوع‌الطبیعت می‌کنند، یا کودک را محروم‌الطبیعت! با این حال می‌توان با رعایت نکاتی ساده این محال را آسان کرد. در این مقاله به چندی از این موارد اشاره شد. امیدوارم که مفید بوده باشد.