بر خلاف تصور بسیاری از ما، جنگل‌ها منطقه‌ای جدا افتاده که تنها حیوانات در آن زندگی می‌کنند نیستند؛ بلکه یک جنگل می‌تواند عضوی ضروری از زیست شهری ما باشد. بی‌توجهی به این که چه قدر بزرگ یا کوچک هستند. در واقع بسیاری از زمین‌هایی که در آن ساختمان‌های بزرگ و غول پیکر و آسمان خراش‌های خود را ساخته ایم و شهر‌های‌مان را در آن گسترش داده ‌ایم در ابتدا جنگل بوده اند. متاسفانه این موضوع را فراموش کرده ایم که ما نیز جزئی از این طبیعت زیبا و دلنشین هستیم، همان طور که میلیون‌ها گونه دیگر برای این طبیعت هستند. محل سکونت ما دیگر زیستگاه طبیعی نیست. خوشبختانه برای یک سری از انسان‌ها متفاوتنددر تلاش هستند که جنگل های مصنوعی بسازند.

ساخت جنگل های مصنوعی

ساخت جنگلی هر چند کوچک در حیاط پشتی خانه خود‌ اولین حرکتی است که در راستای کمک به طبیعت به جای مقابله با آن می‌توان انجام داد. یک جنگل مصنوعی می‌تواند تا چندین جریب گسترش پیدا کند و یا به اندازه محوطه حیات خانه شما کوچیک باشد. هر چیزی که برای ساختن جنگل های مصنوعی نیاز است را می‌توانیم در اطراف خودمان بیابیم. تنها باید این موارد را گرد هم بیاوریم و بگذاریم تا طبیعت وارد عمل شود.

شروع یک تجربه جدید

برای ساخت جنگل های مصنوعی باید از خاک شروع کنیم. خاک را لمس کنیم، حس کنیم و حتی نفس بکشیم تا تشخیص دهیم که چه ویژگی‌هایی کم دارد. اگر خاک از ذرات بسیار کوچکی تشکیل شده باشد، فشرده می شود؛ آن قدر فشرده که آب توان نفوذ به آن را نخواهد داشت. باید مقداری بیومس محلی با آن مخلوط کنیم تا به خاک کمک کند که نفوذپذیری بیشتری داشته باشد. اکنون آب توان نفوذ به خاک را دارد. اگر خاک توان نگهداری آب را در خود نداشته باشد بیومس بیش‌تری با آن مخلوط می‌کنیم. گیاهان برای رشد به آب، نورخورشید و مواد مغذی نیاز دارند. اگر خاک مواد مغذی کافی در خود نداشته باشد، نباید به آن مستقیما مواد مغذی اضافه کرد. این راه، دقیقا همان راه صنعتی است و مخالف با طبیعت است. در واقع باید تلاش کرد که به طور طبیعی در خاک مواد مغذی تولید کرد. آن‌ها از بیومسی که با خاک مخلوط شده است تغذیه می‌کنند.

درختان بومی منطقه

هر چیزی که قبل از مداخله انسان وجود داشته باشد بومی است و این یک قانون ساده است. در واقع باید یک پارک بومی را بررسی کرد و آخرین بازمانده‌‌های یک جنگل طبیعی را پیدا کرد. اگر چیزی پیدا نکردیم، باید به موزه‌ها برویم تا بذر یا چوب درختانی که در زمان‌های دور در آن منطقه بوده‌اند را بیابیم. می‌توانیم نقاشی‌ها، اشعار و ادبیات قدیم آن منطقه را بررسی کنیم تا گونه‌های درختان متعلق به آن جا را بشناسیم. زمانی که گونه‌های درختان را مشخص کردیم آن‌ها را به چهار دسته تقسیم‌بندی می‌کنیم؛ بوته، درختچه، درخت و سایبان. بهره و سهم هر طبقه را مشخص می‌کنیم و درصد هر کدام از گونه‌های درختان را در ترکیب کلی معین می‌کنیم.

انواع درختان در جنگل های مصنوعی

اگر ما قصد ساختن یک جنگل میوه را داریم درصد درختان ثمری را بیشتر خواهیم کرد. ممکن است که یک جنگل گل بخواهیم، جنگی که پرندگان و زنبورهای زیادی را به خود جذب می‌کند یا فقط یک جنگل بومی وحشی همیشه سبز. به این صورت می‌توان ویژگی‌ها و مشخصات جنگل مصنوعی دلخواه خود را پیدا و برای ساخت آن اقدام کنیم.

جمع‌بندی

نباید طبیعت زیبا و دل انگیز را از فرزندان و نسل آینده خود بگیریم و به جای نابودی طبیعت اقدامی برای کمک به آن کنیم. هر انسانی میل به بهره بردن از طبیعت بی‌نظیر دارد. می‌توانیم با قدم‌های کوچک در راستای طبیعت، شاهد موفقیت‌های بزرگ در آینده باشیم. یکی از این گام‌ها کمک به ساخت جنگل های مصنوعی است.